11e verslag Swolgen - Venlo
Door: Wiljan
Blijf op de hoogte en volg Pieterpad
01 Januari 2016 | Nederland, Ommen
14 december 2014
Op zondag 14 december 2014 stond de etappe Swolgen–Venlo op het programma. Berry, Lia, Henk Theus en Alexander gingen in een auto direct naar het startpunt. Jeanne, Janny en ondergetekende halen Sandra op bij het eindpunt. De zon scheen. Inmiddels was er een app verstuurd dat het café, waar we de vorige keer geëindigd waren, open was voor koffie. Niets leek een grandioze dag in de weg te staan, hoe anders zou het lopen. Toen we in Swolgen aankwamen, stond de rest al in de kou te kleumen. Café niet open, dus toch maar aan het wandelen. We liepen snel het dorpje uit de landerijen in. De route leidde ons de bossen in, langs vennen en over bruggetjes. Een mooie omgeving die lijkt op Oisterwijk. Toen we weer in meer open terrein kwamen, zagen we een kerktoren die de hoop op koffie deed herleven. We liepen er recht naar toe, maar van achter werd geroepen “rechtsaf”. De domper was weer groot. Na ongeveer een kilometer roept een vrouw uit de verte “willen jullie koffie”?. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Op een soort parkeerplaats werd vanuit de schuur een aantal tuinstoelen gehaald. De koffie kwam in thermoskannen. Kopjes en toevoegsels werden aangerukt. Dan komt haar man met een appeltaart naar buiten. Eigenlijk was die voor het bezoek, maar waarschijnlijk was aan onze gezichten af te lezen dat het humeur tot op het dieptepunt was gedaald. Onder het genot van al dat lekkers vertelde de vrouw dat ze veel Pieterpad-lopers ontving en ze één van de organisatoren is van een jaarlijkse wandelroute. Deze heet ‘walk for the roses’. Kijk ook eens op http://www.walk4theroses.nl. Deze wandelroute heeft tot doel gelden in te zamelen voor onderzoek om kanker beter te genezen. Wij vertelde van onze kant waarom we het Pieterpad liepen, dus dat kwam aardig overeen. Na het grondig laven en leggen van een stevige bodem vroegen we om de rekening. Die was volledig vrij! We deden uiteraard toch een bijdrage. De vrouw zei dat een deel naar het goede doel zou gaan en wij hervatten de wandeling. De omgeving was weer mooi met mooie boerderijen, landhuizen, een kapel en landwegen. We liepen het dorp Grubbenvorst binnen. Uiteraard moest de inwendige mens weer worden versterkt, wat we in ‘lekker gewoën’ hebben gedaan. Snel na het uitlopen van Grubbenvorst kwamen we bij de Maas die we moesten oversteken. Gelukkig lag er een pont en de pot zorgde voor vereffening van de kosten. Aan de overkant van de Maas liepen we voornamelijk door de uiterwaarden die drassiger en drassiger werden. Op een gegeven moment moesten vlak bij de Maas onder de snelweg A67 door. Met gevaar voor eigen leven over de moerassen en langs vervaarlijk uitziende dieren, ook wel koeien genoemd, kwamen we aan in Venlo. Langs de vele mooie en oude gebouwen en meerdere pleintjes kwamen we uiteindelijk bij het station. Daar hebben we onder het genot van een drankje de dag besproken en velen vonden de twintig kilometer lange tocht relatief gemakkelijk.
Op zondag 14 december 2014 stond de etappe Swolgen–Venlo op het programma. Berry, Lia, Henk Theus en Alexander gingen in een auto direct naar het startpunt. Jeanne, Janny en ondergetekende halen Sandra op bij het eindpunt. De zon scheen. Inmiddels was er een app verstuurd dat het café, waar we de vorige keer geëindigd waren, open was voor koffie. Niets leek een grandioze dag in de weg te staan, hoe anders zou het lopen. Toen we in Swolgen aankwamen, stond de rest al in de kou te kleumen. Café niet open, dus toch maar aan het wandelen. We liepen snel het dorpje uit de landerijen in. De route leidde ons de bossen in, langs vennen en over bruggetjes. Een mooie omgeving die lijkt op Oisterwijk. Toen we weer in meer open terrein kwamen, zagen we een kerktoren die de hoop op koffie deed herleven. We liepen er recht naar toe, maar van achter werd geroepen “rechtsaf”. De domper was weer groot. Na ongeveer een kilometer roept een vrouw uit de verte “willen jullie koffie”?. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Op een soort parkeerplaats werd vanuit de schuur een aantal tuinstoelen gehaald. De koffie kwam in thermoskannen. Kopjes en toevoegsels werden aangerukt. Dan komt haar man met een appeltaart naar buiten. Eigenlijk was die voor het bezoek, maar waarschijnlijk was aan onze gezichten af te lezen dat het humeur tot op het dieptepunt was gedaald. Onder het genot van al dat lekkers vertelde de vrouw dat ze veel Pieterpad-lopers ontving en ze één van de organisatoren is van een jaarlijkse wandelroute. Deze heet ‘walk for the roses’. Kijk ook eens op http://www.walk4theroses.nl. Deze wandelroute heeft tot doel gelden in te zamelen voor onderzoek om kanker beter te genezen. Wij vertelde van onze kant waarom we het Pieterpad liepen, dus dat kwam aardig overeen. Na het grondig laven en leggen van een stevige bodem vroegen we om de rekening. Die was volledig vrij! We deden uiteraard toch een bijdrage. De vrouw zei dat een deel naar het goede doel zou gaan en wij hervatten de wandeling. De omgeving was weer mooi met mooie boerderijen, landhuizen, een kapel en landwegen. We liepen het dorp Grubbenvorst binnen. Uiteraard moest de inwendige mens weer worden versterkt, wat we in ‘lekker gewoën’ hebben gedaan. Snel na het uitlopen van Grubbenvorst kwamen we bij de Maas die we moesten oversteken. Gelukkig lag er een pont en de pot zorgde voor vereffening van de kosten. Aan de overkant van de Maas liepen we voornamelijk door de uiterwaarden die drassiger en drassiger werden. Op een gegeven moment moesten vlak bij de Maas onder de snelweg A67 door. Met gevaar voor eigen leven over de moerassen en langs vervaarlijk uitziende dieren, ook wel koeien genoemd, kwamen we aan in Venlo. Langs de vele mooie en oude gebouwen en meerdere pleintjes kwamen we uiteindelijk bij het station. Daar hebben we onder het genot van een drankje de dag besproken en velen vonden de twintig kilometer lange tocht relatief gemakkelijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
